Το κοριτσάκι με τα σπίρτα

Ευγένιος Τριβιζάς «Ένα δέντρο μια φορά»

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία(Α Christmas Carol)

To ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι

Παιχνίδι για εξάσκηση- Μαθηματικά

 

Κάντε κλικ στον σύνδεσμο και σπάστε τα μπαλόνια

http://www.sheppardsoftware.com/mathgames/fruitshoot/fruitshoot_addition.htm

Eπιστολή 3- Μαθηματικά Α τάξης

Αγαπητή οικογένεια,

 Στην τρίτη ενότητα θα ασχοληθούμε συστηματικά με τους αριθμούς από το 1Ο μέχρι το 20. Τα παιδιά θα μάθουν να διαβάζουν, να γράφουν και να μετρούν συλλογές με έως 20 αντικείμενα. Θα ασχοληθούμε επισταμένως επίσης με τα αθροίσματα μέχρι το 10. Τα παιδιά θα μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν τις αριθμολέξεις (ένα, δύο, τρία, ..., δέκα) και τους τακτικούς αριθ­μούς (πρώτος, δεύτερος, ..., δέκατος). Στη συνέχεια θα ασκηθούν στην ικανότητα να αναλύ­ουν σε άθροισμα δύο όρων τους αριθμούς από το 6 μέχρι το 1Ο (π.χ. το 1Ο είναι 6 + 4 κ.λπ. το οποίο ήδη έχουμε δουλέψει). Πέρα από αυτό, θα ασκηθούν στον υπολογισμό των αθροισμάτων αριθμών μέχρι το 1Ο και στην αντιμεταθετική ιδιότητα της πρόσθεσης (4 + 6 = 6 + 4). Θα δείξουμε και θα ασκήσουμε τα παιδιά στη χρήση των όρων «μισό» και «διπλάσιο» για αριθμούς μέχρι το 10. Τέλος, θα ασκήσουμε συστηματικά τα παιδιά στη χρησιμοποίηση των νομισμάτων του ΕΥΡΩ και των λεπτών μέχρι το 10.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε

Στην ενότητα αυτή δίνουμε μεγάλη σημασία και ασκούμε τους μαθητές στα αθροίσματα μέχρι το 1Ο καθώς και στην ανάλυση των αριθμών από το 6 μέχρι το 1Ο σε όλα τα αθροίσματά τους με δύο όρους. Τα αθροίσματα αυτά και ειδικά τα αθροίσματα δύο όρων με αποτέλεσμα το 1Ο (1 + 9 = 10, 2 + 8 = 10, 3 + 7 = 10, 4 + 6 = 10 και 5 + 5 = 10) είναι βασικά για τους μετέπειτα υπο­λογισμούς. Τελικός στόχος μας είναι να καταστούν οι μαθητές ικανοί να υπολογίζουν τα αθροί­σματα αυτά νοερά. Είναι φυσικό κατά το στάδιο αυτό πολλά παιδιά να χρειάζονται για την πραγ­ματοποίηση των υπολογισμών την υποστήριξη από τα δάχτυλά τους ή από κάποια υλικά μέσα όπως είναι το αριθμητήριο, τα κυβάκια lego κ.λπ. Με κάθε ευκαιρία λοιπόν μπορείτε να ζητάτε από το παιδί να υπολογίσει αθροίσματα με αριθμούς μέχρι το 10. Αφού το παιδί πραγματο­ποιήσει τον υπολογισμό, μπορείτε να το ρωτήσετε με ποιον τρόπο εργάστηκε. Το να εξηγεί το παιδί και να σκέφτεται τον τρόπο με τον οποίο υπολόγισε είναι μια πολύ χρήσιμη διαδικασία και εξαιρετικά ωφέλιμη για το ίδιο. Ωστόσο δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι ούτε να επιβάλου­με στα παιδιά κάποιους τρόπους με τους οποίους σκεφτόμαστε εμείς οι ίδιοι.

Τα παιδιά γνωρίζουν ήδη τα νομίσματα του ΕΥΡΩ και των λεπτών μέχρι το 1Ο, αλλά και μεγα­λύτερα πολλές φορές, και τα χρησιμοποιούν στις καθημερινές τους συναλλαγές. Καλό είναι να δίνετε πρωτοβουλίες στα παιδιά, να τα ενθαρρύνετε και να τα βοηθάτε στη χρήση των νομι­σμάτων. Μέσα στο σπίτι, εκτός από τα πραγματικά νομίσματα, μπορείτε να έχετε και το παι­χνίδι με τα ψεύτικα νομίσματα, το οποίο θα βρείτε εύκολα στο εμπόριο.

Ακολουθούν μερικές ενδεικτικές ερωτήσεις και δραστηριότητες που μπορεί να γίνουν με αφορ­μή τις καθημερινές συναλλαγές και τη συζήτηση στο σπίτι. Συγκεκριμένα:

Ρωτήστε το παιδί ποια τιμή έχουν τα πράγματα που συνήθως αγοράζει.

Ζητήστε από το παιδί να σας δείξει τα νομίσματα που χρειάζονται για να αγοράσει κάποιο

    προϊόν.

Ζητήστε από το παιδί να σας δείξει τους διαφορετικούς συνδυασμούς νομισμάτων με ίση

    αξία για την αγορά ενός προϊόντος.

 Ζητήστε από το παιδί να υπολογίσει κατ' εκτίμηση εάν φτάνει κάποιο νόμισμα (π.χ. 2 €)

    για να αγοράσει κάποιο προϊόν (π.χ. παγωτό).

 

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία

Ένα γράμμα μια ιστορία - Ο Ιπτάμενος Ιπποπόταμος (Ι)

Ένα γράμμα μια ιστορία - Ο Γουρλομάτης Γάιδαρος (Γ)

Ο Καραγκιόζης Γραμματικός-Σπαθάρης

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον Καραγκιόζη

http://www.karagiozismuseum.gr/

http://www.karagiozis.tk/

Θέατρο Σκιών

Mπαμπάκο, τι θα φάμε;

Ένα γράμμα μια ιστορία-Η Ντροπαλή Ντομάτα (Ν)

La Luna

Ένα γράμμα μια ιστορία-Ο Ονειροπαρμένος Ορειβάτης

Ένα γράμμα μια ιστορία-3 Κοκκαλιάρες Καραμέλες

Γιατί τα παιδιά λένε ψέματα

 

Πολύ συχνά τα παιδιά μας διαμαρτύρονται και επιμένουν ότι δεν είπαν ψέματα. Μας λένε απίθανες ιστορίες και δείχνουν να τις πιστεύουν. Το γεγονός αυτό μας ανησυχεί. Αναρωτιόμαστε για το παιδί μας μήπως τελικά όντως πιστεύει τα όσα λέει, μήπως είναι μυθομανής, μήπως αργότερα αντιμετωπίσει πρόβλημα στη ζωή του με τόσα ψέματα που λέει? Στην αντίπερα όχθη για φαντασθείτε ένα παιδί που λέει πάντα την αλήθεια. Θα μας έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση εάν έλεγε σε συγγενείς ότι μας έχουν κουράσει ή στους γείτονες ότι μας ενοχλούν με τις φωνές τους. Είναι αλήθεια, αλλά είναι μια αλήθεια που πρέπει να αποκρύπτεται. Πραγματικά είναι δύσκολο για ένα παιδί να ξεχωρίσει πότε πρέπει να λέει να αλήθεια και πότε ψέματα. Σε πολλές περιπτώσεις είναι πραγματικά καταστροφικό να λέμε την αλήθεια και σε άλλες υπάρχει η αναγκαιότητα να πούμε ψέματα. Οι διαφορές είναι πολύ λεπτές. 

Τα παιδιά μέχρι τα τέσσερα τους χρόνια είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουν το πραγματικό από το φανταστικό. Σε αυτή την ηλικία αρχίζουν να καταλαβαίνουν την διαφορά. Ωστόσο, μπορεί να περάσουν χρόνια μέχρι να είναι σε θέση να ξεχωρίζει με σιγουριά το πραγματικό από το φανταστικό. Χρειάζεται όμως εξάσκηση και χρόνο για να ξεχωρίσουν την λεπτή διαφορά ανάμεσα στο ψέμα και στην αλήθεια. Γι? αυτό εκείνη την περίοδο το παιδί ασχολείται σταθερά με ερωτήματα που το βοηθούν να ξεχωρίσει τους δύο κόσμους. Το ψέμα για αυτά είναι μια στρατηγική για να προστατευτούν. Αυτή η στρατηγική σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείπεται, καθώς το παιδί αποκτά περισσότερη αυτοπεποίθηση και δύναμη. Μέχρι αυτό το σημείο το ψέμα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ανάπτυξης του παιδιού. Έτσι  στο 7^ο έτος της ηλικίας τους τα παιδιά έχουν αναπτύξει μία αίσθηση για την διαφορά μεταξύ ψέματος και αλήθειας και παύουν να λένε ψέματα πολλά. Βέβαια υπάρχουν και τα παιδιά εκείνα που παρόλο που έχουν περάσει κατά πολύ τα 7 τους χρόνια πολύ συνειδητά λένε ψέματα προκείμενου να αποφύγουν την τιμωρία. Άλλες φορές πάλι πλάθουν ιστορίες για να γίνουν το επίκεντρο  της προσοχής. Τα παιδιά αυτά δοκιμάζουν το περιβάλλον τους. Σε περίπτωση που το περιβάλλον τους δεν αποδοκιμάσει έντονα αυτή την συμπεριφορά θα έχουν βρει ένα τρόπο για να χειρίζονται τις δύσκολες καταστάσεις. Μερικά άτομα συνεχίζουν να λένε ψέματα και όντας ενήλικοι και τελικά καταλήγουν να μην μπορούν να κάνουν διάκριση ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα.

   Αυτό είναι ένα κριτήριο που πρέπει να μας οδηγήσει να διερευνήσουμε κατά πόσο είναι παθολογικά τα παιδικά ψέματα. Όταν μετά από μεγάλη χρονική περίοδο, το παιδί δείχνει εντελώς ανίκανο να διακρίνει το φανταστικό από το πραγματικό, είναι η στιγμή να απευθυνθούμε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Η  συμπεριφορά του αυτή αποτελεί ένα «σήμα κινδύνου» ότι κάτι δεν πάει καλά. Σε περίπτωση που δεν δώσουμε προσοχή και έμφαση το πρόβλημα πιθανότατα να οξυνθεί και να ακολουθήσει το παιδί σε όλη του ζωή.  

 

 

 

 

Στεργιοπούλου Ελευθερία.

Ψυχολόγος για παιδιά, εφήβους, οικογένεια.

http://www.eleftheriastergiopoulou.gr

 

 

Γνωρίστε τα χελιδόνια

 




Κάντε κλικ στην εικόνα και μάθετε για τα χελιδόνια 

Ένα γράμμα μια ιστορία-Ο Ερωτευμένος Ελέφαντας(Ε)

Το παιδί μου είναι υπερκινητικό ή απλά πολύ ζωηρό?

Πολλοί από εμάς  προσπαθώντας να αναθρέψουμε τα παιδιά μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, διερευνούμε κάθε τι που βλέπουμε στην συμπεριφορά του παιδιού. Πολλές φορές βλέποντας ένα σύμπτωμα στο παιδί κινδυνολογούμε και ανησυχούμε για το χειρότερο. Ένα από αυτά τα θέματα που συχνά απασχολεί ένα γονιό στην προσχολική ηλικία είναι η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής, γνωστή ως υπερκινητικότητα. Τα παιδιά σ? αυτή την ηλικία είναι πολύ ζωηρά και οι γονείς συγχέουν την ζωηράδα τους με την υπερκινητικότητα.

Η υπερκινητικότητα όμως δεν είναι τόσο συχνή όσο πιστεύεται. Παρόλο που πολλά παιδιά, ιδίως αγόρια, μπορούν να χαρακτηριστούν υπερκινητικά ή ανίκανα να καθίσουν ήσυχα ή να συγκεντρωθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, η πραγματική κλινική εικόνα απαιτεί έναν συγκεκριμένο αριθμό συνυπαρχόντων δυσκολιών. Αυτές, πιθανώς, προσβάλλουν 1 στα 100 παιδιά κάτω των 7 ετών. Είναι πιο συνηθισμένη, στα αγόρια απ' ότι στα κορίτσια περίπου στο τριπλάσιο.

Τα παιδιά με υπερκινητικότητα είναι συνήθως πολύ ανήσυχα και δυσκολεύονται να μείνουν για πολλή ώρα στο ίδιο σημείο. Είναι ακατάστατα αδέξια και συχνά μπορεί να κάνουν ζημιές και να προκαλούν αναστάτωση στο περιβάλλον τους. Ένα άλλο στοιχείο που τα χαρακτηρίζει είναι ανυπομονησία. Τα περισσότερα από αυτά δεν περιμένουν να ακούσουν μέχρι το τέλος τις οδηγίες που τους δίνονται προτού εκτελέσουν μια δραστηριότητα.

Είναι αλήθεια ότι κατά την προσχολική ηλικία η αυξημένη κινητική δραστηριότητα θεωρείται φυσιολογική και αναμενόμενη. Η διάκριση μεταξύ φυσιολογικής ζωηρότητας και υπερκινητικότητας σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο είναι αρκετά δύσκολη.

Πως όμως μπορούμε να διαχωρίσουμε εάν το παιδί μας είναι υπερκινητικό ή απλά πολύ ζωηρό?

Υπάρχουν ενδείξεις που διαφοροποιούν τη συμπεριφορά των παιδιών με υπερκινητικότητα από αυτή των συνομηλίκων.

Πρώτα από όλα η διαφορά αφορά την ικανότητα και το βαθμό ελέγχου της κινητικής δραστηριότητας ανάλογα με τις περιστάσεις. Ένα ζωηρό παιδί είναι σε θέση να ελέγξει την κινητικότητα σε περιπτώσεις που δεν είναι ενδεδειγμένη, σε αντίθεση με ένα υπερκινητικό που δεν δύναται να ελέγξει τη κινητικότητα του σε οποιαδήποτε περίπτωση. Τέτοιου είδους περιπτώσεις είναι την ώρα του μαθήματος στο σχολείο.

Δεύτερον τα παιδιά με υπερκινητικότητα αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε δραστηριότητες που θέλουν λεπτές κινήσεις και είναι αδέξια. Αντίθετα τα ζωηρά παιδιά δεν αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους  δυσκολίες και μπορεί μάλιστα να είναι εξαιρετικά επιδέξια. Τέτοιες δραστηριότητες είναι η ζωγραφική και η γραφή.

Ένα άλλο φαινόμενο που συναντάται στα παιδιά με υπερκινητικότητα είναι ο ανήσυχος ύπνος που κάνουν. Τα βράδια στριφογυρνάνε στο κρεβάτι τους συνεχώς. Συμπεριφορά που δεν παρουσιάζουν κατά τη διάρκεια του ύπνου τους  τα ζωηρά παιδιά.

Ένα από τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα υπερκινητικά παιδιά είναι  η καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας. Πρόβλημα που δεν παρουσιάζεται στα ζωηρά παιδιά.

Άλλη ειδοποιός διαφορά είναι ότι τα υπερκινητικά παιδιά δεν μπορούν να συγκεντρωθούν χωρίς πολύ υψηλό κίνητρο διότι η ικανότητα συγκέντρωσης είναι περιορισμένη. Χαρακτηριστικό που δεν συναντάται στα ζωηρά παιδιά.

Τέλος τα υπερκινητικά παιδιά είναι ευερέθιστα και ευέξαπτα και παρουσιάζουν σε μεγαλύτερη συχνότητα από τα συνομήλικα τους ζωηρά παιδιά προκλητική και αντιδραστική συμπεριφορά.

Πότε επισκεπτόμαστε ειδικό ψυχικής υγείας?

Σε περίπτωση που οι παραπάνω ενδείξεις συνυπάρχουν και έχουν εμφανιστεί κάτω από την ηλικία των 7 ετών για έξι συνεχόμενους μήνες συνίσταται οι  γονείς να επισκεφτούν έναν ειδικό ψυχικής υγείας προκειμένου να γίνει διάγνωση.

Στεργιοπούλου Ελευθερία.

Ψυχολόγος για παιδιά, εφήβους, οικογένεια.

http://www.eleftheriastergiopoulou.gr

Ο Παπαγάλος-Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Ὁ παπαγάλος

Σὰν ἔμαθε τὴ λέξη καλησπέρα 

ὁ παπαγάλος, εἶπε ξαφνικά: 

«Εἶμαι σοφός, γνωρίζω ἑλληνικὰ 

τὶ κάθομαι ἐδῶ πέρα!»

Τὴν πράσινη ζακέτα του φορεῖ 

καὶ στὸ συνέδριο τῶν πουλιῶν πηγαίνει, 

γιὰ νὰ τοὺς πεῖ μιὰ γνώμη φωτισμένη. 

Παίρνει μιὰ στάση λίγο σοβαρή, 

ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα 

καὶ τοὺς λέει: καλησπέρα!

Ὁ λόγος του θαυμάστηκε πολύ. 

Τὶ διαβασμένος, λένε, ὁ παπαγάλος! 

Θἆναι σοφὸς αὐτὸς πολὺ μεγάλος, 

ἀφοῦ μπορεῖ κι ἀνθρώπινα μιλεῖ!

Ἀπ᾿ τὶς Ἰνδίες φερμένος, ποιὸς τὸ ξέρει 

πόσα βιβλία μαζί του νἄχει φέρει, 

μὲ τὶ σοφοὺς ἐμίλησε, καὶ πόσα 

νὰ ξέρει στῶν γραμματικῶν τὴ γλώσσα!

«Κυρ-παπαγάλε, θἄχουμε τὴν τύχη 

ν᾿ ἀκούσουμε τὶ λὲς καὶ πάρα πέρα;» 

Ὁ παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει, 

μὰ τὶ νὰ πεῖ; Ξανάπε: καλησπέρα!

Ως πότε παπαγάλοι-Εδώ Λιλιπούπολη

Ένα γράμμα μια ιστορία-Η Πολυλογού παντόφλα(Π)

Oktapodi

Η μεγάλη βόλτα του κυρίου Πετράν

Κάντε κλικ στην εικόνα και ακούστε  το παραμύθι

Συνάντηση 2

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αγαπητοί γονείς/κηδεμόνες 

Την Δευτέρα 04/10/2013 και ώρα 11:00 σας καλούμε σε συνάντηση- ενημέρωση σχετικά με θέματα που αφορούν την Α’ Τάξη.

Η παρουσία σας κρίνεται απαραίτητη.

Ο δάσκαλος της Α’ τάξης

Ευστάθιος Ζαχαριάδης


15ο  Δημοτικό Σχολείο Μυτιλήνης

Eπιστολή 2-Μαθηματικά Α' τάξης

Αγαπητή οικογένεια,

Στόχος της δεύτερης ενότητας είναι να αναπτύξουν και να εμπεδώσουν τα παιδιά ικανότητες όπως είναι οι ακόλουθες:

■  Να μετρούν ανά 2 μέχρι το 10 ευθέως (2,4,6, ...) και αντιστρόφως (10,8,6, ...).

■  Να γράφουν τους αριθμούς μέχρι το 10.

■  Να αναλύουν και να συνθέτουν προσθετικά ποσότητες και αριθμούς από το 6 μέχρι το

    10. Για  παράδειγμα, αναλύουμε το 7 σε 5 και 2 ή από το 5 και το 2 σχηματίζουμε το 7. Βασικές   

    αθροιστικές αναλύσεις των αριθμών είναι τα διπλά αθροίσματα ν + ν (π.χ. 4 + 4) και τα

    αθροίσματα της   μορφής 5 + ν (π.χ. 5 + 3).

■  Να χρησιμοποιούν τα σύμβολα του ίσον (=), του μικρότερου (<) και του μεγαλύτερου (>)για να

    συγκρίνουν τους αριθμούς.

■  Να διαβάζουν με σύμβολα τις προσθέσεις των αριθμών μέχρι το 5 και να λύνουν προβλήματα  

    πρόσθεσης.

    ■ Να διαφοροποιούν και να χρησιμοποιούν τους όρους «ψηλό - χαμηλό», «μακρύ - κοντό»,                           

       «πλατύ - στενό» και «χοντρό - λεπτό», όταν συγκρίνουν αντικείμενα. Να τοποθετούν στη σειρά  

       αντικείμενα σύμφωνα με μία από τις προαναφερόμενες διαστάσεις (π.χ. το ύψος, το πλάτος  

       κ.λπ.).

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε

Αρχικά πρέπει να γνωρίζετε ότι π πράξη της πρόσθεσης δεν είναι απλή και αυτόματη διαδικα­σία για τα παιδιά. Οι αριθμοί είναι αφηρημένοι και τα παιδιά, για να κάνουν πράξεις, έχουν ανά­γκη από την αισθητοποίηση τους. Μπορεί δηλαδή να χρησιμοποιούν τα δάχτυλά τους για να υπολογίζουν. Αυτό δεν πρέπει να σας ανησυχεί, ούτε να αποτρέπετε τα παιδιά από αυτόν τον τρόπο υπολογισμού, καθώς αυτό αποτελεί φυσιολογικό στάδιο.

Υπάρχουν αρκετά επιτραπέζια παιχνίδια, όπως είναι το «Φιδάκι», τα οποία καλλιεργούν την ικα­νότητα για την εκτέλεση προσθέσεων. Γενικά τα παιχνίδια με τα ζάρια, που απαιτούν την πρά­ξη της πρόσθεσης, βοηθούν τα παιδιά.

Πολλές καταστάσεις της καθημερινότητας προσφέρονται για την εκτέλεση προσθέσεων και προ­σθετικών αναλύσεων (π.χ. «Έχεις 3 €. Πόσα ακόμη πρέπει να σου δώσω, για να τα κάνεις 5;»). Μπορείτε να παίξετε και στο σπίτι το παιχνίδι «Παίζουμε με τα δάχτυλα», το οποίο είναι ευχάρι­στο και διασκεδαστικό για τα παιδιά. Το παιχνίδι αυτό περιγράφεται στη συνέχεια.

Εάν θέλετε να διαβάσετε στο παιδί κάποιο λογοτεχνικό κείμενο σχετικό με το θέμα, προτείνου­με το βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά «ο Άρης ο τσαγκάρης».

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία,

Υγεία και Χαρά

Ένα γράμμα μια ιστορία-Το Τρομερό ταμπούρλο(Τ)

Λάχανα και Χάχανα- Ο αχινός

Ένα γράμμα μια ιστορία-Η Αχτένιστη αγελάδα (Α)

Όταν η πασχαλίτσα συνάντησε ελέφαντα

Κάντε κλικ στην εικόνα και ακούστε  το παραμύθι

Λογισμικό…Οι πρώτες λέξεις

Kάντε κλικ στις εικόνες για επανάληψη των πρώτων λέξεων

Ήρεμοι γονείς, ευτυχισμένα παιδιά

Τα παιδιά σας φέρνουν εκτός εαυτού και τσακίζουν τα νεύρα σας με την συμπεριφορά τους; Είναι απολύτως φυσικό! Ωστόσο, το μεγάλωμα των παιδιών γίνεται πιο εύκολο αν χαλαρώσετε λίγο και δεν χάνετε με το παραμικρό την ψυχραιμία σας. 

Οι ειδικοί συμβουλεύουν: «Βάλτε την ηρεμία στην ζωή σας.Χαλαρώστε και μην είστε μονίμως αγχωμένοι με τα παιδιά». Εσείς, πάλι σίγουρα σκέφτεστε ότι «αυτό είναι εύκολο να το λες όταν είσαι έξω από τον χορό». Και τότε περνάει flashback στο μυαλό σας, τα ουρλιαχτά του στο σούπερ μάρκετ επειδή δεν του πήρατε τα πατατάκια ή το πιάτο με τα φασολάκια που έριξε στο πάτωμα επειδή δεν ήθελε να τα φάει…και πολλά άλλα. Και αμέσως μετά έρχονται οι αμφιβολίες για τις ικανότητες σας. Αισθάνεστε πιεσμένοι, προσπαθείτε να κάνετε ότι καλύτερο μπορείτε, για το παιδί, το σπίτι, τον/η σύντροφο, την εργασία σας και στο τέλος, νιώθετε ανικανοποίητοι από το αποτέλεσμα και φυσικά εξάντληση. Το μυστικό είναι η ηρεμία και η χαλάρωση. Αυτός που είναι ήρεμος, μπορεί να δεχτεί λάθη, τόσο τα δικά του όσο και των γύρω του. Γνωρίζει τις αντιφάσεις τις ζωής και ξέρει ότι τα παιδιά είναι ταυτόχρονα γλυκά, τρυφερά πλάσματα για ατελείωτα χάδια και παιχνίδια, αλλά είναι παράλληλα και μικρά, κουραστικά τερατάκια που μπορούν να σε βγάλουν εκτός ορίων με μία μόνο κίνηση, τόσο απλά!  Για να μην μπερδέψουμε τις έννοιες, ο ήρεμος γονιός, δεν είναι «στον κόσμο του», δεν κρατά τις αποστάσεις, ούτε είναι αδιάφορος, το αντίθετο, νιώθει υπεύθυνος για το παιδί του. Ηρεμία σημαίνει ότι έχω επίγνωση ότι δεν είμαι το κέντρο του κόσμου, ότι δεν μπορώ να είμαι τέλεια/ος σε όλα και ούτε πρέπει να είμαι.Είναι μια κατάσταση στην οποία μπορείτε να λειτουργείτε με βάση τις δικές σας ανάγκες και όχι με βάση τις πιεστικές απαιτήσεις και προσδοκίες των άλλων. Εμείς σας δίνουμε 6 καλούς λόγους που δείχνουν γιατί είναι προτιμότερο να είστε πιο ήρεμοι στην ζωή σας και ειδικά με τα παιδιά σας. 

1. Γιατί το παιδί έχει ανάγκη την εμπιστοσύνη σας 

Εσείς ως γονείς μπορείτε να εξασφαλίσετε στο παιδί σας ένα ζεστό, γεμάτο αγάπη σπιτικό και μια σωστή μόρφωση. Τα παιδιά μαθαίνουν επειδή η φύση τα έχει προικίσει με την ικανότητα να εξερευνούν το καινούργιο περιβάλλον και να εξασκούν αυτό που χρειάζονται την δεδομένη στιγμή για να εξελίξουν τις πνευματικές και σωματικές τους δεξιότητες. Σε αυτή την διαδικασία  εξερεύνησης και ανακάλυψης, το παιδί σας χρειάζεται εσάς τους γονείς ως «καθοδηγητές» του και όχι ως αυστηρούς, αγχωμένους εξεταστές. Το να είστε ήρεμοι, σημαίνει ότι έχετε εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του παιδιού σας, κάτι που το έχει ιδιαίτερη ανάγκη στην φάση αυτή. Ο γονιός είναι το άτομο που θα κρατάει τα χέρια του παιδιού του ώστε αυτό να νιώσει ασφάλεια και στη συνέχεια θα του δώσει φτερά για να χαράξει τη δική του ζωή. 

2.  Γιατί το παιδί πρέπει να κάνει λάθη 

Σίγουρα αρκετά συχνά βρίσκετε αφορμές να διορθώνετε το παιδί σας. Για παράδειγμα, επειδή άργησε να ντυθεί και δεν κούμπωσε σωστά το πουκάμισό του, επειδή έχυσε το ποτήρι με το νερό την ώρα που ήθελε να σας το σερβίρει, ή επειδή ζωγραφίζοντας, εκτός από το χαρτί ζωγράφισε και το τραπέζι μαζί, κλπ. Είναι προτιμότερο να εγκαταλείψετε αυτή τη μόνιμη τάση για γκρίνια και μουρμούρα. Τα παιδιά μαθαίνουν μόνο κάνοντας λάθη. Έχουν δικαίωμα να συναντούν μικρές δυσκολίες και να παίρνουν χαρά όταν καταφέρνουν να τις προσπερνούν. Δεν πρέπει να εκνευρίζεστε με τα λάθη του. Ο θυμός σας για το φαγάκι που κατέληξε στο πάτωμα του σαλονιού πρέπει να σας περνάει γρήγορα χωρίς να γίνεται αντιληπτός από το παιδί. Από την άλλη μεριά, άνθρωπος είστε και έχετε και εσείς το δικαίωμα να ταράζεστε, αλλά προσπαθήστε να χάνετε την ψυχραιμία σας μόνο όταν το παιδί σας κάνει πραγματικά ριψοκίνδυνα πράγματα και κινδυνεύει. Είναι καλύτερο και για εσάς να μην μεγαλοποιείτε κάποια θέματα γιατί έτσι χάνετε πολύτιμες πληροφορίες για τα παιδιά σας καθώς και υπέροχες στιγμές μαζί τους. Σίγουρα ένα λερωμένο τραπεζομάντιλο δεν είναι όμορφο θέαμα για μια μαμά που γυρνάει κουρασμένη από την δουλειά της. Μπορεί όμως, αφού λερώθηκε, να γίνει αφορμή για μια υπέροχη στιγμή καλλιτεχνικής συνεύρεσης με το παιδί σας αντί να αρχίσετε το κήρυγμα ή τις φωνές. Το παιδί μαθαίνει τους κανόνες όταν είστε διατεθειμένοι να μιλήσετε και να επικοινωνήσετε ουσιαστικά μαζί του, όταν εσείς γίνεστε πρότυπο γι’ αυτό και όχι όταν εξαντλείστε σε ηθικολογίες που κουράζουν και τελικά απομακρύνουν. 

3. Γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό 

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και δεν υπάρχουν κανόνες στους οποίους πρέπει οπωσδήποτε να ανταποκρίνεται η ανάπτυξη, τόσο η σωματική όσο και η συναισθηματική, των παιδιών. Μην κάνετε το λάθος να συγκρίνετε το παιδί σας με ο γειτονόπουλο ή με το παιδί της φίλης σας μόνο και μόνο επειδή έχουν ίδια ηλικία και κυρίως μη κάνετε το λάθος να έχετε υπερβολικές απαιτήσεις από εκείνο για πράγματα που έχουν κατακτήσει ήδη τ’ άλλα παιδάκια. Το κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό ανάπτυξης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υστερεί σε σχέση με τα συνομήλικά του. Η απόκλιση από τον κανόνα είναι φυσιολογική και δεν υπάρχει κανένας λόγος να του δείχνετε την απογοήτευσή σας για κάθε του «αποτυχία». 

4. Γιατί η επιρροή σας πάνω του δεν είναι το παν για εκείνο 

Σίγουρα ο ρόλος σας στην ζωή του είναι σπουδαίος, η επιρροή σας μεγάλη αλλά όχι και η μοναδική. Και άλλοι άνθρωποι μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την προσωπικότητα του παιδιού σας, όπως ένας αγαπημένος θείος,  ένας τρυφερός παππούς ή μια στοργική γιαγιά, η δασκάλα, ακόμα και η μπέιμπι – σίτερ. Καθώς το παιδί μεγαλώνει, η επιρροή των συνομηλίκων του, των φίλων του και συμμαθητών γίνεται τόσο έντονη που νιώθετε ότι ο ρόλος σας απαξιώνεται από το παιδί και ότι «χάνετε έδαφος» στην  επιρροή σας πάνω του. Αυτό μπορεί να σας δημιουργήσει κάποια σύγχυση και ταραχή. Το να παραμείνετε όμως ήρεμοι σημαίνει ότι έχετε αίσθηση της αξίας σας για το παιδί, γιατί όπως και να έχει είσαστε τα πιο σημαντικά πρόσωπα γι’ αυτό. Έχετε να «καλωσορίσετε» το μεγάλωμά του το οποίο θα εμπεριέχει και άλλα άτομα, να στέκεστε πλάι του και να καμαρώνετε την εξέλιξή του. 

5.  Γιατί αύριο όλα θα σας φαίνονται διαφορετικά 

Θυμηθείτε, τίποτα δεν μένει όπως είναι. Ακόμη και η ταλαιπωρία και η αϋπνία των πρώτων μηνών με το μωρό, κάποια στιγμή τελειώνει. Εσείς, βέβαια, που ξυπνάτε τέσσερις και πέντε φορές  κάθε βράδυ λόγω της γκρίνιας του, πιστεύετε ακράδαντα ότι δεν θα ξανακοιμηθείτε ποτέ ξανά ήσυχα το βράδυ. Ωστόσο αυτό είναι ένα στάδιο της ανάπτυξής του που θα περάσει, όπως και η τρομερή ηλικία των δύο χρονών με την άρνηση και τα άπειρα «όχι» ή η φάση όπου θα πρέπει να απαντάτε στα εκατοντάδες «γιατί;» του παιδιού σας. Οι ηλικίες αυτές φαντάζουν δύσκολες αλλά ταυτόχρονα είναι μαγικές στην ανάπτυξη των παιδιών σας. Μέσα από τα άπειρα «γιατί» τους βλέπετε την αγωνιώδη προσπάθειά τους να μάθουν για τον κόσμο, να τον κάνουν οικείο. Μην ανυπομονείτε απλά να περάσουν αυτά τα στάδια και τα παιδιά σας να μεγαλώσουν. Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, ζήστε το! Με τρυφερή ματιά παρακολουθήστε τα βήματά τους, με εμπιστοσύνη και υπομονή!   

6.  Γιατί, δεν είναι υποχρεωτικό να είναι κανείς τέλειος 

Ως γονείς θέλετε να κάνετε πάντα το σωστό. Άλλωστε, το παιδί σας χρειάζεται μια πλούσια προσεγμένη διατροφή, πολλά ερεθίσματα και στήριξη και μια ισορροπημένη δόση αγάπης και εξουσίας. Εξίσου μεγάλη ενέργεια, όμως, χρειάζεται και το σπίτι σας, η δουλειά σας και η σχέση με τον σύντροφό σας. Η ζωή σας έχει μεγάλες απαιτήσεις και εσείς τρέχετε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να ανταποκριθείτε σ’ αυτές με τον καλύτερο τρόπο. Τι γίνεται λοιπόν όταν το παιδί σας φτύνει το γεύμα που εσείς ετοιμάσατε γι’ αυτό με τόσο κόπο κι αγάπη; Ή όταν για τρίτη φορά μέσα με μια ώρα τρέχει πάνω στο χαλί ή στο φρεσκοκαθαρισμένο πάτωμα με τα λασπωμένα του παπούτσια;  Χρειάζεται να καταλάβετε γιατί το παιδί σας φέρεται με αυτόν τον τρόπο. Η πιο εύκολη απάντηση είναι ότι θέλει να κάνει τη ζωή σας δύσκολη. Αυτή όμως είναι μια  απάντηση που αδικεί τόσο εσάς όσο και το παιδί σας. Μήπως οι κανόνες δεν έχουν γίνει κατανοητοί; Μήπως διεκδικεί περισσότερο χρόνο από εσάς που του είστε σημαντικοί και του λείπετε; Μήπως έχετε περιοριστεί στην απλή μετάδοση των κανόνων χωρίς πραγματικά να το ακούσετε; Όλα αυτά βέβαια σχετίζονται και με την ηλικία του παιδιού. Στη βρεφική και νηπιακή ηλικία, είναι αναμενόμενο να φτύσει το φαγητό στο πάτωμα ή και να ζωγραφίζει με την κρέμα στο πιάτο. Ακόμη και όταν έχει προκληθεί ο χαμός, μπορείτε να του αναθέσετε, το καθάρισμα με εμπιστοσύνη ότι είναι υπεύθυνο και ότι θα τα καταφέρει και σε καμία περίπτωση με μορφή τιμωρίας. Θα πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι η οικογενειακή ζωή γίνεται καλύτερη όταν δεν αναζητάτε με υστερία την τελειότητα. Οι ήρεμοι γονείς μεγαλώνουν πιο ευτυχισμένα παιδιά. 

Είναι αλήθεια ότι η ζωή δεν προσφέρει σήμερα πολλές δυνατότητες για ηρεμία. Όχι μόνο η ίδια η πόλη, με τους έντονους ρυθμούς της, αλλά και η κρίση με την γενικότερη ανασφάλεια που γεννά και καθημερινή επαφή με τα παιδιά, δημιουργούν  συνθήκες άγχους και ψυχικής εξάντλησης. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνετε την προσπάθεια σας και φυσικά μην περιμένετε η ηρεμία να έρθει σε μία μέρα. Πρέπει σιγά σιγά να ρίξετε τους ρυθμούς και να μειώσετε τις προσδοκίες σας. 

ΠΗΓΗ: imommy.gr

Γλωσσικές Δραστηριότητες στην οικογένεια

Για την αποτελεσματικότερη γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών οι γονείς μπορούν να ασχοληθούν με τις εξής δραστηριότητες σε συνεργασία με τα παιδιά τους.

• Κάνοντας ένα περίπατο, ζητάτε από τα παιδιά να υποθέσουν και να ερμηνεύσουν το περιεχόμενο πινακίδων και επιγραφών σε δρόμους και καταστήματα. Με τη βοήθειά σας, να βρουν τα παιδιά στο περίπτερο την εφημερίδα ή το περιοδικό που αγοράζετε τακτικά, να ξεφυλλίσετε μαζί το έντυπο, να διατυπώσετε υποθέσεις για το περιεχόμενό του, και να διαβάσετε στη συνέχεια τίτλους και λεζάντες.
• Να ασχοληθείτε από κοινού με απλά κείμενα της καθημερινότητας μέσα στο σπίτι (τηλεφωνικός κατάλογος, τηλεκάρτες, λογαριασμοί, διαφημιστικά φυλλάδια, προσκλήσεις, συσκευασίες τροφίμων κτλ.)
• Πηγαίνοντας μαζί για ψώνια, να ζητήσετε από τα παιδιά να παρατηρήσουν τις ταμπέλες και τα κείμενα στις συσκευασίες και να υποθέσετε το περιεχόμενό τους.
• Να πραγματοποιήσετε μαζί απλές συνταγές: Καταγράφετε μαζί τη λίστα με τα υλικά που θα ψωνίσετε. Πηγαίνετε μαζί στην αγορά με τη λίστα στο χέρι, και ζητάτε από τα παιδιά να βρουν τα προϊόντα, διαγράφοντάς τα ένα ένα. Εκτελείτε μαζί τη συνταγή, διαβάζοντας τις οδηγίες βήμα βήμα και πάντα δείχνοντας το κείμενο.
• Να διαβάζετε μαζί οδηγίες παιχνιδιών, απλές οδηγίες χρήσης καθημερινών αντικειμένων, εξηγώντας τα δύσκολα σημεία. Να διαβάζετε μαζί για την επικινδυνότητα κάποιου προϊόντος στη συσκευασία του.
• Να γράφετε με τα παιδιά τις προσκλήσεις για τις γιορτές τους, αφού συζητήσετε ποια είναι τα απαραίτητα στοιχεία στην πρόσκληση (αποστολέας, παραλήπτης, τόπος, ημερομηνία, ώρα).
• Να ζητήσετε από τα παιδιά να σας διαβάσουν μια ιστορία που έγραψαν στο σχολείο ή κάτι που διάβασαν και θεωρούν ότι πρέπει να το ανακοινώσουν στους γονείς, και να παρακολουθείτε με προσοχή την ανάγνωση.
• Όταν διαβάζετε μαζί κάποιο παραμύθι μπορείτε να αξιοποιήσετε σε πρώτη φάση το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου. Να διατυπώσετε υποθέσεις για το περιεχόμενο του βιβλίου με αφορμή την εικονογράφηση του εξωφύλλου και τον τίτλο. Μπορείτε να διαβάσετε το οπισθόφυλλο και να συζητήσετε το περιεχόμενό του. Στη συνέχεια, ξεφυλλίστε μαζί το βιβλίο. Κοιτάξτε τις εικόνες, συζητήστε για το περιεχόμενο, για το συγγραφέα, τον εικονογράφο και τέλος διαβάζετε το βιβλίο. Εσείς διαβάζετε το βιβλίο παραστατικά, δείχνετε τις εικόνες, υποδεικνύετε το κείμενο με το δάχτυλο, σταματάτε σε σημεία δράσης και συζητάτε για την πιθανή συνέχεια της πλοκής. Η ανάγνωση πρέπει να γίνεται ζωηρά αλλά όχι φωνάζοντας. Χωρίς αλλοίωση της φωνής, κάνοντάς την παιδικότερη. Ανάλογα με το περιεχόμενο, να αλλάζει και ο ρυθμός της ανάγνωσης: πιο αργά, πιο γρήγορα όταν η κίνηση επιταχύνεται, με παύσεις για να δημιουργείται μεγαλύτερη ένταση. Ενθαρρύνετε το παιδί να συμμετέχει παράγοντας ήχους: τις φωνές των ζώων, τον ήχο της βροχής κτλ.Παροτρύνετε τα παιδιά να διηγηθούν το παραμύθι που διάβασαν σε κάποιον άλλο(παππού-γιαγιά).